Ένιωσα μαγνήτη στο κορμί
Με τραβούσε,
Μα σαν αερικό χάνονταν
Πίσω απ τη γυαλάδα του ποτηριού.
Ήξερα ποιο ήταν το κρίμα μου
Μα εκείνο δεν ήξερε πως έφταιγε,
Απλά κοίταζα και έψαχνα,
Έψαχνα τη δύναμη του μαγνήτη
Να ξεριζώσω –κι έπειτα να φύγω.
Μάταια.
Ξαναμάτωσα.
Ένιωθα το κοφτερό σου βλέμμα
Και τραβήχτηκα,
Συλλογιζόμουν τα σημεία σου να βρω
Να ξεγελάσω,
Τον εαυτό μου, ότι σε νίκησα
Όμως πάλι χαμένη ήμουν,
Ανάμεσα στο σωρό
Των χαμένων αισθημάτων μου,
Να νιώθω άδικα, όσα εσύ δεν ένιωσες..
Γιατί αισθάνομαι..